Cédric is 16 jaar geworden. Wat gaat de tijd toch snel. Volgend jaar beginnen we aan ons 10e seizoen! Hij wilde graag een feestje geven voor ‘ses pots’, zijn vrienden. Zoals ik al eens eerder meldde zit Cédric door de week op het internaat. We wonen op 40 km van Montelimar waar hij op het lyceum zit en de busverbindingen slecht zijn. Het gevolg is dus, dat zijn vrienden allemaal ver weg wonen. Het is op het platteland dan ook de gewoonte dat je blijft slapen als je ergens een feestje hebt. Dat heeft zo zijn voordelen, want in plaats van laat over straat te gaan of dat je ouders je laat op moeten komen halen, kan je doorfeesten zolang je wilt en ouders hoeven de deur niet uit.
Gîte le Chevreuil werd omgebouwd tot een feesthonk. Volgens Cédric was het niet nodig om slingers op te hangen. En inderdaad meestal wordt er hier niet veel versierd en zien de ruimtes waar hij feestjes heeft er maar kaal uit. Daar trok ma zich niks van aan en deed het dus op zijn Nederlands met slingers, serpentines en balonnen. Wat gelukkig goedgekeurd werd door zoonlief, oeff! Cédric had 25 vrienden en vriendinnen uitgenodigd en had ons bozig laten weten (puber hè) dat hij ons absoluut niet wilde zien op zijn feestje. Wij vonden het allemaal best spannend 25 16-jarigen met alcohol, wat zou dat worden. Thierry had een grote verjaardagstaart gemaakt en heeft vanwege ons bezoekverbod een vriendje gevraagd om die, versiert met brandende sterretjes, binnen te brengen. Dat vond Cédric dan wel weer erg leuk en kwam speciaal naar het woonhuis om Thierry een dikke zoen te geven.
Met z’n 25’en hebben ze met keiharde muziek, heerlijk gefeest tot 4 uur in de ochtend. Ze hadden zoveel lol samen dat het met de alcoholconsumptie heel redelijk bleef (althans afgaande op de heldere ogen van iedereen de volgende ochtend).We hadden allerlei matrassen aangesleept waar ze op konden slapen. Rond 8.00 uur waren ze weer wakker en ontbeten ze met vers afgebakken croissantjes en om 9.00 uur werden de eersten alweer opgehaald. Dat is ook zo de gewoonte. Ze slapen dan thuis weer verder. Diegenen die nog niet weg zijn, ruimen op en maken schoon. Er wordt, volgens een Amerikaanse schrijfster wel gesteld dat de Franse kinderen de best opgevoede kinderen zijn in de wereld. Zou kunnen, maar ik vind dat opruimen in ieder geval een geweldige Franse gewoonte.
Gewedig dit verhaal ,en ook zo lief dat ie Thierry een dikke kus geeft voor zijn taart , goed opgevoed kind , haha,. Echt een puber , maar wel een lieve. Komt allemaal goed met die jongen, wees er maar trots op .